“Poznaj samego siebie, a stanie przed Tobą otworem cały świat”. Sokrates

Przyznam szczerze, że w moim świecie więcej jest autentyczności niż życia w sieci. Prowadzę bloga i siłą rzeczy mam swoje miejsce w przepastnym Internecie, w którym mogę się wypowiedzieć, podzielić swoimi przemyśleniami, zainspirować. Spotkać z Wami, osobami, które czytają treści, które piszę, zaglądają na bloga, są ciekawe, co w danej chwili mam do zaproponowania 😍 Posiadam też swój profil na Facebooku. Jednak nigdy nie miałam potrzeby pokazywania szczegółów swojego codziennego życia. Raportowania dzień po dniu. Relacjonowania każdej sytuacji. Wyłączając oczywiście szczególne dla mnie momenty, podróże czy kadry z życia, którymi akurat chcę się podzielić. Choć rozumiem, że są osoby, którym sprawia to frajdę i stanowi ważny element bycia tu i teraz. Nie da się ukryć, czasy są takie, że każdy ma możliwość pokazywania się w mediach społecznościowych. Biznesowo lub prywatnie. Tak, jak chce i potrzebuje.

Ja dzisiaj skupię się na tym, ile w tej internetowej rzeczywistości jest nas samych, ile prawdy, autentyczności, pasji?

Kim jesteś… bez filtra?

Ile Ciebie w tym, co widzą inni? 😎

Nie będę krytykować ani się oburzać 😃😃 Bo oczywistym jest, że zanim pokażemy się otoczeniu, robimy wszystko by wyglądać i być postrzeganym jak najlepiej. Szukamy najlepszej stylizacji, układamy włosy, pilnujemy ogólnego wrażenia, jakie wywieramy na innych. Podobnie jest w sieci. Zanim przyciśniesz przycisk “Publikuj” wybierasz najlepsze pozy, ujęcia, kadry. Chcesz wywrzeć na ludziach jak najlepsze wrażenie, pokazać swoje zalety, zainteresowania, otoczenie, w którym mieszkasz, odpoczywasz 🍀 I tutaj pojawia się TA granica. Granica oddzielająca to, co jest w Tobie prawdziwego, ciekawego, czym chcesz się podzielić od tego, co kreujesz. Na lepsze… nie, na INNE niż jest w rzeczywistości. Często zupełnie odmienne, nie znajdujące potwierdzenia w realnym świecie.

Te idealne wnętrza domów, nieskazitelne, jak z katalogu. Jakby nikt w nich nie mieszkał, nie funkcjonował. Wszystko na błysk, bez zbędnych dodatków w postaci śladów użytkowania. Czy nie jest tak, że za takim wymuskanym wnętrzem chowasz prawdziwą siebie? Może jest w tym głębsza przyczyna? Może to mechanizm obronny przed surowym i wymagającym światem, a może sposób na wzmocnienie poczucia własnej wartości: “Patrzcie, jakie mam idealne życie!” 👑 Patrzcie i zazdrośćcie…

Lubimy się chwalić.

Chwalić czyli doceniać. Nasze wysiłki, starania, osiągnięcia, pasje. Podziw jest nam potrzebny. Zdrowa potrzeba bycia docenionym jest elementem życia. Od dziecka uczono nas, że “bez pracy, nie ma kołaczy”, a jak już się postaramy, chcemy naszą radość i satysfakcję przeżywać przy zapalonych światłach, nie sami, a z innymi ludźmi. Czuć dobrą energię, sprzyjające słowa, motywujące komentarze. Też tak mam 🥰

Problem zaczyna się wtedy, gdy bez poklasku, bez lajków, serduszek na IG nie jesteś w stanie normalnie funkcjonować. Swoje życie, codzienność podporządkowujesz kreowaniu swojego wizerunku w sieci. Brak polubień równa się porażce. Drastycznie spada Twoje zadowolenie, pewność siebie, bo utożsamiasz swój sukces w oddźwięku z zewnątrz, na który czekasz. Zatracasz się w tym biegu po idealność, chcesz się przypodobać. I po drodze gubisz prawdziwą siebie… Chowasz się w swojej skorupce. Nie wiesz, kim jesteś naprawdę. Znikasz. A po co?

A to właśnie AUTENTYCZNOŚĆ jest Twoją siłą. Bo nie ma takiej drugiej osoby jak TY. Nie trać tej cennej osoby, jaką jesteś, na rzecz panującego trendu, podążając za innymi. Uwierz, że takim, jaki jesteś możesz zainteresować otoczenie, prawdziwie zatrzymać przy sobie. Pokazując siebie, mówisz jestem taka, taki, mam swoje zainteresowania, pasje, zalety i …niedoskonałości. Zauważyłaś czasem, że posty, w których ktoś mówi, że ma bałagan w domu, że nie dał sobie z czymś rady, cieszą się dużym zainteresowaniem. Dlaczego? Bo w takich przekazach ludzie dostrzegają siebie. Normalną osobę z krwi i kości. Cieszą się, że nie są sami w tym realnym świecie, że jest więcej ludzi, którzy nie są idealni, mają gorsze dni, swoje słabości. Tworzą zwyczajne życie, które ma całą paletę barw.

Zaufaj sobie…

Dbaj o swoją niepowtarzalność ❤️

„Niech nikt nie pozbawia mnie zmarszczek z czoła uzyskanych przez zachwyt nad pięknem życia, ani tych z warg, które pokazują ile się śmiałam i ile całowałam, ani worków pod oczami, w nich jest pamięć – o tym, ile płakałam. Należą do mnie i są piękne”. Meryl Streep

Dbaj o siebie, wysypiaj się, pilnuj spokoju ducha, by jak najdłużej cieszyć się zdrowiem i zadowoleniem. Korzystaj z dobrodziejstw programów graficznych, dlaczego nie! Pilnuj jednak, by filtr ustawiony na 100% nie zabrał Twojego naturalnego piękna, a chęć bycia kimś innym, Twojej wartości, prawdy, jaką w sobie nosisz. Wszystko dobre, ale w miarę. I tej zasady staram się trzymać. Bo wszystko jest dla ludzi, a chęć wzbudzenia zainteresowania jest naturalną potrzebą. Ciesz się tym, co masz w sobie, dziel się swoim szczęściem, przeżyciami, miejscami, które odwiedzasz. To inspirujące i rozwijające dla Ciebie i dla innych. Nie zapomnij tylko, że ta opowieść jest o TOBIE. Prawdziwej, nie fikcyjnej. Masz jedno życie i przeżyj je tak, jak chcesz. Dla siebie. Nie dla innych.

“To Ty musisz akceptować sam siebie”. Thich Nhat Hanh

Nasze JA jest najlepszym przewodnikiem w życiu, doradcą, kierunkowskazem. Wyznacznikiem podejmowanych decyzji, systemu wartości, któremu jesteśmy wierni. Nie warto tego tracić, zagłuszać. Wtapiać się w tłum. Powtórzę raz jeszcze: Pielęgnuj swoją niepowtarzalność. Wyjątkowość, indywidualność. To Twój życiowy kapitał.